Blaise Pascal stwierdził, że: "człowiek jest trzciną najsłabszą na wietrze, najwątlejszą w przyrodzie, ale trzciną myślącą". W swojej myśli uważał, że człowiek jest kimś bardzo ważnym wobec otaczającego go świata, ponieważ jako jedyna istota na ziemi posiada rozum. W ten sposób wyróżnia się spośród innych żyjących na ziemi istot dlatego, że potrafi myśleć i mówić.
Dzięki tym cechom człowiek pod względem intelektualnym przewyższa świat i inne stworzenia. Jednocześnie porównuje człowieka do słabej i cienkiej trzciny. W ten sposób chce pokazać, że mimo swojej mądrości, człowiek jako pojedyncza jednostka wobec całości świata jest tylko jego małą cząstką nieznaczącą wiele.
Człowiek podatny jest na wpływy, łatwo ulega pokusom, lecz posiada rozum i sumienie czyli zdolność odróżniania dobra od zła. Za pomocą tej zdolności sam wyznacza sobie granice. Dar wolnej woli umożliwia człowiekowi decydowanie o tym czy chce je przekroczyć czy też nie chce.