Krzyżacy - Rycerskie Ślubowanie

W gospodzie pod Lutym Turem było gwarno. Ludzie siedzieli na drewnianych ławach i popijali piwo w wielkich kuflach, a w śród nich byli tam Zbyszko i Maćko z Bogdańca. Paliły się woskowe świecie, światło padało również z okien. Ludzie byli tak zajęci zabawą, że nawet nie zauważyli pięknej pełni księżyca.
W pewnym momencie weszli rycerze i kazali się wszystkim uciszyć. Wieśniacy musieli opuścić lokal – mogli zostać tylko szlachcice. Przyjechała ważna dama. Kiedy już się trochę uspokoiło do pomieszczenia wkroczyła księżna Anna Danuta wraz ze swoją świtą. Usiadła za stołem i przez chwilę rozglądała się dookoła, patrząc na poroża jeleni i skóry zdobyte na polowaniach, które wisiały na ścianach. Po chwili poprosiła jedną ze swych dwórek, aby zaśpiewała i zagrała na lutni. Dworzanie przygotowali ławę, na której dziewczyna mogła śpiewać. Danusia wstała od stołu, wzięła lutnię i stanęła po środku ławy. Po jej brzegach natomiast usiedli rybałci. Zbyszko od razu zwrócił uwagę na dziewczynę. Na głowie miała wianuszek, a włosy miała puszczone po ramionach na niebieską suknię. Na swoich pięknych nóżkach miała czerwone trzewiki. Wszyscy zachęcali ją do występu. Nie było widać po niej strachu i po chwili zaczęła pięknie śpiewać. Nie tylko wygląd miała anielski, ale również glos!
Zbyszko zaczął wypytywać się o „Anielską” dziewczynę. Dowiedział się, że jest to córka Juranda ze Spychowa, której Krzyżacy zabili matkę, dlatego księżna mazowiecka przygarnęła ją na wychowanie. Podczas śpiewu jeden z rybałtów wstał. Ława się przechyliła, a Danusia potknęła i spadłaby na podłogę, gdyby Zbyszek nie rzucił się jej na pomoc. W ostatniej chwili wpadła w ramiona Zbyszka, który zaniósł ja przed oblicze księznej.
Ona natomiast, widząc, że Danusia podoba się Zbyszkowi i zapytała się jej, czy chce mieć swojego rycerza. Córka Juranda z radością wykrzyczała: „Chcę, chcę, chcę...!” Wszyscy ucieszyli się z faktu iż młoda dwórka będzie już damą serca. Rycerz Zbyszko klękną przed Danusią. Z pełną powagą złożył jej ślubowanie i obiecał pomścić śmierć jej matki. Wszyscy spoważnieli i z uwagą przypatrywali się Zbyszkowi. Księżna upewniła się, czy młodzian nie dla śmiechu ślubował, on natomiast zapewnił ją, że jest gotów powtórzyć ślubowanie przed księdzem w kościele.
Znowu stało się gwarno i co chwilę ktoś ogłaszał toast, za nową damę serca, Wszyscy cieszyli się, że ulubienica księżnej została wybrana na damę serca Zbyszka z Bogdańca.