Przydatna umiejętność pisania listów

W mojej rozprawce postaram się uzasadnić dlaczego umiejętność pisania listów jest tak ważna.

Coraz częściej pod hasłem list, rodzi nam się w głowie poczta elektroniczna, czyli e-mail, komunikatory, sms-y bądź inne nowoczesne sposoby komunikowania się. Pytanie tylko dlaczego…otóż jest to wygodniejsze; napisanie sms-a czy maila zajmuje chwilę, natomiast pisanie listu jest bardziej "kłopotliwe". Jednak kto z nas nie ucieszyłby się na widok niebieskiej koperty w swojej skrzynce na listy, zamiast znienawidzonych rachunków czy kwitów? Czy przyjemniej jest otwierać kopertę, czy klikać myszką na skrzynkę odbiorczą w komputerze?

Rozmowy na komunikatorach są "luźne" pisane językiem potocznym, młodzieżowym. Mało kto zastanawia się jak ważna jest korespondencja listowna. Jeśli kiedyś przyjdzie nam napisać zażalenie, podziękowanie, czy chociażby podanie do szkoły ponad gimnazjalnej, większość z nas nie będzie w stanie ułożyć sensownego zdania. Pisanie listów, nie zależnie od ich treści jest sztuką. Bardzo często nie sama treść, a forma ich pisania sprawia nam trudności. Korespondencja np. z ciotką z drugiego końca Polski, którą widujemy raz na rok, pozwoli nam wykształcić umiejętność pisania bardziej oficjalnych listów, zmusi nas do zwracania większej uwagi na ortografię i na styl jakim piszemy.

Myślę ze wymienione przeze mnie argumenty dostatecznie obrazują konieczność podtrzymywania tradycji pisania listów, jednakże aby przybliżyć ich wartość pragnę odwołać się do literatury.

Wszyscy słyszeliśmy o wielkiej miłości Romea i Juli czy Tristana i Izoldy, a co z Abelardem i Heloizą? Całą prawdę o nich, o ich uczuciu i życiu, odkrywa w swej książce James Burge. W książce niezwykłej, opierającej się na autentycznych listach tej pary, ujawniających nie tylko znane etapy ich życia, ale i konflikt, który wzmagały ich dwie miłości – do siebie i religii, obalających mit idealnych świętych. Opowieść o Abelardzie i Heloizie to też zapis średniowiecznej rzeczywistości. O religii i smutnej codzienności, w której kobiety mogą być kimś, tylko wtedy, gdy zdecydują się wdziać habit. Dzięki temu, iż oparto ją nie tylko na listach naszych bohaterów, ale i "historii" Abelarda oraz bogato naznaczony ilustracjami, zyskujemy prawdziwy witraż wydarzeń oraz wgląd w dusze zwyczajnych ludzi i tych, którzy wpisali się znacznie w historię świata.

Prawdę powiedziawszy ten temat zmusił mnie do zagłębienia się w historię Abelarda i Heloizy, słyszałam o ich listach, ale nie wiedziałam że ich historia jest tak interesująca. Myślę, że argumenty podane na początku, i te z literatury dostatecznie obrazują jak ważne jest pisanie listów. Domyślam się ze większość młodych ludzi nie zgodzi się ze mną, gdyż pochłonęła ich moda na współczesne sposoby komunikowania się. Prawdą jest, że są one szybsze, ale mało przyjemne i nie trwałe, gdyż jednym kliknięciem można je usunąć z pamięci komputera czy telefonu.