Cyprian Kamil Norwid i jego "Ogólniki".

W wierszu Cypriana Kamila Norwida pt. "Ogólniki" zawarty jest motyw prawdy o człowieku, o pojmowaniu rzeczywistości w interpretacji autora.

Wiersz ten jest wprowadzeniem do cyklu pt. "Vade-mecum", którego tytuł oznacza w języku polskim >>Pójdź za mną<<. Norwid kieruje w ten sposób zaproszenie czytelników do wspólnej wędrówki,a jego samego stawia w roli duchowego przewodnika. W wierszu tym Norwid określa rolę poezji. Mówi, że jest ona rzeczą ludzką i pochodzi od ludzi, dlatego też utożsamia się z ich stanami ducha.

Jest tu mowa także o przemijaniu. Wiosna życia jest czasem, gdy wszystko jest łatwe, jest piękne i jest przyjemne. To czas, gdy - jak mówi poeta - "Ziemia - jest krągła - jest kulista!" i tylko tyle można wtedy powiedzieć o życiu. Lecz "późniejszych chłodów dreszcze" każą zauważyć, że niestety nie jest ona tak idealnie kulista.. Jej bieguny - spłaszczone nieco. Można sądzić, że jest to nawiązanie do ludzkiego życia i jego przemijania. Także do tego, że życie z czasem "daje w kość" i już nic nie jest tak proste, jak mogłoby być dawniej.

W ostatniej zwrotce wiersza autor podkreśla także, że język odpowiednio i odpowiedzialnie dobrany, a także właściwie odebrany stanowi fundament każdej wypowiedzi, więc jak tu nie dostrzec piękna i wielkości poezji?? Przecież we wcześniejszych strofach autor pokazał jak w piękny sposób można mówić o prostych i jakże ludziach rzeczach i problemach.