Dlaczego musimy chronic przyrodę
Niewiele jest już terenów naturalnych lub prawie naturalnych, które trwają i nadal są kształtowane i utrzymywane przez siły natury. W Polsce takim wyjątkowym przykładem może być Puszcza Białowieska w części stanowiącej Białowieski Park Narodowy.
Życie na Ziemi istnieje od około 4 miliardów lat. Rozwijało się ono nieustannie, a badania naukowe, wskazują, że wraz z biegiem czasu rosła złożoność form życia i różnorodność biologiczna doprowadzając do tego, że współczesne czasy charakteryzują się niezwykłym bogactwem, wręcz przepychem świata ożywionego.
Człowiek od zarania swych dziejów korzystał z tego bogactwa, nie niszcząc go lub robiąc to w niewielkim stopniu. Dopiero w ostatnich stu latach wytworzona została niezwykle silna presja na środowisko naturalne. Okazało się, że człowiek dysponując współczesną wiedzą i techniką potrafi w niezwykle krótkim czasie zniszczyć i zdewastować środowisko naturalne. Dzieje się to na naszych oczach, a przecież od tego środowiska jesteśmy uzależnieni. Wyrazem tego niszczenia jest masowe wytępianie gatunków żyjących na Ziemi. Proces ten przybrał takie nasilenie, że traktowany jest jako szóste, wielkie wymieranie.
Historia życia na Ziemi odnotowuje potężne katastrofy, które go dotknęły. Ocenia się, że tych naprawdę wielkich było pięć i nazywane są wielkimi wymieraniami. Ginęło wtedy wiele gatunków, a nawet całych jednostek systematycznych. Ostatnie wielkie wymieranie doprowadziło do zniknięcia z powierzchni Ziemi dinozaurów.
Wymierania te spowodowane były poważnymi zmianami klimatycznymi lub zderzeniami z obiektami pozaziemskimi. Współczesne, szóste wymieranie tym różni się od pozostałych, że zachodzi bardzo szybko, szybciej niż kiedykolwiek w przeszłości, i że to my ludzie jesteśmy jego sprawcami.
Chociaż od dawna próbujemy podporządkować sobie środowisko naturalne, to wciąż jesteśmy od niego zależni - od powietrza, którym oddychamy, od wody, którą pijemy, od żywności, którą mamy do dyspozycji. O tym jak jesteśmy bezbronni wobec sił przyrody mogą świadczyć chociażby wielkie kataklizmy, które tak często nawiedzają naszą planetę.
Społeczność ludzka musi zacząć zdawać sobie sprawę, że nasza pomyślna przyszłość zależy od jakości środowiska naturalnego. Nie możemy dążyć do dominacji nad nim, ale do współistnienia. Świadomość ta nie może być tylko deklaratywna, tak często spotykana obecnie, a prawdziwa, wyróżniająca się właściwym postępowaniem i praktycznym działaniem.
Potoki Eliaszówki i Racławki są nadal piękne i malownicze. Jednak w Eliaszówce kilka lat temu prawie doszczętnie, poprzez silne zamulenie wód, zniszczono w niej życie biologiczne, a Racławka jest obecnie zagrożona