W kontekście artykułów odzwierciedlających spór romantyków z klasykami, zinterpretuj balladę A. Mickiewicza „Romantyczność”

Zawsze, gdy nadchodził jakiś przełam i powstanie nowego ruchu pojawiały się różnego rodzaju bariery. Jedną z takich barier był spór romantyków z klasykami. Zwolennikiem romantyzmu był Kazimierz Brodziński, natomiast przeciwnikiem był Jan Śniadecki. Byli oni w konflikcie, każda strona broniła swojego nurtu poprzez bitwę na słowa, wiersze i różnego rodzaju artykuły.

Kazimierz Brodziński uważa, że romantyzm to kręta ścieżka i ciekawa podróż w głąb poezji, która opierała się na nasycaniu widokami i swobodnemu wyrażaniu swoich myśli. Romantyczność jest postrzegana przez każdego inaczej. Przede wszystkim jest to poezja, która ukazuje różne uczucia. Inspiracją dla pisarzy jest natura lub własna wyobraźnia z różnymi dziwnymi stworami. Często także autorzy piszą o religii i duchu narodu, a także odkrywają karty historii.

A. Mickiewicz przestawia kontrast między klasykami a romantykami. Ukazuje mędrca opierającego się na zasadach racjonalizmu, a fragment ten kieruje przeciwko Janu Śniadeckiemu. Sam zaś prezentuje postawę irracjonalistyczną, popierając tym samym romantyków. Autor ukazuje także prawdy żywe i martwe. Kończąc utwór wysuwa odpowiednie hasło: „Miej serce, i patrzał w serce”.

Utwór „Romantyczność” A. Mickiewicza jest balladą programową. Sam jej tytuł wskazuje na nurt w literaturze – romantyzm. Utwór rozpoczęty mottem, które nawiązuje do świata opisanego za pomocą uczuć. I jest to jednocześnie nawiązanie do szekspiryzmu. Głównym wątkiem ballady jest nieszczęśliwa miłość. Karusia, główna postać charakteryzuje się postawą bohatera werterowskiego. Karusia jest bardzo uczuciowa, skłonna do wzruszeń i ogarniającej jej melancholii. Dziewczyna jest skłócona ze sobą i otoczeniem, zagubiona i słaba. Ukazana jest jej niezdolność do czynów, tzw. Bierność, na którą została skazana przez los. W balladzie ukazane są wierzenia ludowe.

Natomiast Jan Śniadecki twierdzi, że ludzi powinna obchodzić teraźniejszość narodu niż wspomnienie przeszłości. Romantycy wolą proste rzeczy i naturalną sztukę, w przeciwieństwie do klasyków, którzy lubią cieszyć się bogatym i przyozdobionym dziełem. Klasyk jest przeciwko wykorzystaniu w poezji inspiracji ludowej, mistycyzmu oraz synkretyzmu, gdyż jest to łamanie zasad pisania, które są ustalone od dawien dawna. Wspomina o głupocie, wręcz prymitywizmie w stosunków do romantyków. Uważane jest, że romantyczność to zdrada, wręcz literatura zaraz, która bardzo szybko się rozprzestrzenia. To zdrada klasycyzmu i ideałów, gdyż przyszła z Niemiec, a to państwo zaborców wobec Polaków. Przede wszystkim klasycy opierają się na racjonalizmie, a przeciwieństwie do romantyków, którzy podlegają irracjonalizmie.