Czy społeczeństwo potrzebuje i docenia wybitne jednostki ?

Na ostatniej lekcji języka polskiego otrzymałem następujący temat rozprawki: „Czy społeczeństwo potrzebuje i docenia wybitne jednostki ???”. Przytaczając różne argumenty postaram się odpowiedzieć na to pytanie.

Argumentem, od którego rozpocznę moją pracę, będzie fakt, iż wybitne jednostki to autorytet dla młodzieży. Młodzi ludzie często wzorują się na osobach kontrowersyjnych oraz sławnych w naszym otoczeniu. Sądzę, iż przede wszystkim wzorcem do naśladowania powinny być wybitne jednostki. Przykładem może być Konrad Wallenrod - tytułowy bohater powieści poetyckiej A. Mickiewicza. Jest jednostką wybitną, gdyż potrafi opracować własną strategię i zgodnie z nią postępować, nawet, jeśli związane byłoby to z walką poprzez podstęp i zdradę. W jego postawie można zauważyć również cechy prometejskie przejawiające się w bezgranicznym poświęceniu dla dobra ojczyzny i samotnej walce. Przejdę teraz do Józefa Bema. Cyprian Kamil Norwid napisał utwór poświęcony uczestnikowi i bohaterowi powstania listopadowego (1830) i Wiosny Ludów (1848). Norwid napisał go w 1851 r. po śmierci gen. Józefa Bema. Autor opisuje pogrzeb wielkiego rycerza i żal z powodu jego odejścia. Uważam, iż Józef Bem jest postacią, którą należy naśladować ze względu na naszą ojczyznę.

Następnie przejdę do wartości, które wcielane są do życia przeciętnych ludzi przez wybitne jednostki. Za wartości te uważam zarówno dobra materialne, wynalazki techniczne, jak i wartości dla naszego ducha i wewnętrznego rozwoju. Przykładem takiej wartości jest „Mazurek Dąbrowskiego”, do którego tekst napisał Józef Wybicki. Utwór powstał w 1797 r. we Włoszech w czasie formowania się Legionów Polskich dowodzonych przez Henryka Dąbrowskiego. Od 1944 roku stał się polskim hymnem narodowym, który po dziś dzień przypomina nam o trudnej przeszłości i jakże bogatym dziedzictwie Polski. Jest on bodźcem dla każdego obywatela, również dla mnie. Wywołuje on we mnie uczucie miłości do ojczyzny, troski o jej losy, sprawia, że czuję swoją przynależność do kraju. Kolejny dowód to utwór „Do obywatela Johna Browna” Kamila Cypriana Norwida. Utwór poświęcony pamięci amerykańskiego farmera zabitego w 1859 r. za walkę o wolność osobistą Murzynów. Norwid wyraża aprobatę dla czynów Browna i ironicznie sugeruje, że walczącego człowieka powieszono w ojczyźnie bohaterów: Waszyngtona i Kościuszki. Poeta żywi nadzieję, że ta ofiara nie pójdzie na marne i wywoła odzew innych. Pamięć o takich ludziach przetrwa w pieśniach.

Ostatnim argumentem jest docenianie wybitnych jednostek przez społeczeństwo. Jednym ze sposobów upamiętnienia wybitnej jednostki może być uczczenie postaci na posągu. Dowodem tego są warszawskie pomniki np. Adama Mickiewicza, Józefa Poniatowskiego, Mikołaja Kopernika oraz Fryderyka Chopina. Następny sposób to nazwanie ulic od nazwiska wybitnej jednostki. Co prawda jest wiele takich sposobów, lecz nie będę ich wymieniał.

Uważam, iż wybitne jednostki są bardzo potrzebne naszemu społeczeństwu, ponieważ ich brak stanowiłby zastój w rozwoju kultury i sztuki polskiej. Wydaje mi się, iż młodzież nie miałaby możliwości uchodzić za tak wybitne osoby jak np. Lech Wałęsa gdyż nie byłoby wzorców do naśladowania.