Interpretacja Wiersza - Jacek Kaczmarski - Legenda o Św. Jerzym

W wierszu Jacka Kaczmarskiego o Świętym Jerzym, który zabija smoka, smok jest tylko metaforą, przykrywką słowa „zło”. Mówiąc, ze święty Jerzy zabił gada, myślimy, że walczył ze złem. W interpretacji elementów treściowych i symbolicznych (ikonografia) Rycerz przedstawiany jest najczęściej konno w scenie walki ze smokiem, symbolizującym zło i szatana. Możemy podejrzewać, że zabił smoka, ponieważ chciał być popularny, uwielbiany przez lud.

Narrator traktuje bohatera z przymrużeniem oka, widzimy także elementy groteski („Odrąbanym skrzydłem gadzim mąż opędza się od much.”). Tekst mógłby być piosenką, gdy go czytałam, wyobrażałam sobie Jacka Kaczmarskiego stojącego na scenie, grającego na gitarze i śpiewającego. Możemy sądzić, że jest to piosenka, ponieważ są cztery zwrotki, rozdzielone powtarzającymi się refrenami. Zwrotki opowiadają o życiu Św. Jerzego, są bardziej oficjalne, natomiast refren jest bardziej bezpośredni, autor zwraca się bezpośrednio do bohatera. Jest też komentarzem do danej zwrotki.

W wierszu istnieje też podkreślenie symboliki zła, co z tego, że Św. Jerzy zabił smoka i trafił „na ołtarze” skoro później nie tylko nie rozwijał dalszego zwalczania zła, ale chełpił się zwycięstwem, chodząc po całym świecie i opowiadając swoją historię. Dzięki temu stał się bardzo popularny – czyli tak praktycznie można powiedzieć, że dokonał tego, czego chciał. Pławił się w fortunie, był zapraszany na dwory różnych książąt, a nawet ówczesnych królów.

Wiele ludzi bardzo cieszyło się po śmierci sławnego rycerza. Buchalterzy liczyli kości, ponieważ w tych czasach lud był bardzo łapczywy na relikwie, stanowiące przedmiot czci; wiara w cudotwórcze lub opiekuńcze właściwości relikwii występuje w wielu religiach. Według chrześcijańskiej legendy Św. Jerzy był rzymskim oficerem z Kapadocji, który poniósł śmierć męczeńską za wiarę w Diospolis, w Palestynie.