Lady Makbet, bohaterka tragedii wielkiego odrodzeniowego dramatopisarza Williama Shakespeare’a pt. „Makbet”, jest jedną z najciekawszych postaci kobiecych w całej twórczości pisarza. Żona tytułowego Makbeta, pana szkockiego, tana Glamis i Kawdoru, a następnie króla Szkocji, mimo iż nie jest postacią pierwszoplanową, to wysuwa się przed innych bohaterów, a jej obecność jest wyczuwalna w każdej niemal scenie dramatu. Lady Makbet jest główną przyczyną wszystkich tragicznych zdarzeń opisanych przez Shakespeare’a w jednym z jego najznakomitszych i najsławniejszych dzieł.
Lady Makbet jest bohaterką dynamiczną, zmienia się diametralnie pod wpływem popełnionych, wspólnie z mężem, okrutnych czynów. Poznajemy ją w scenie piątej aktu I, podczas czytania listu od Makbeta. W liście mąż informuje ją o swoim rychłym powrocie do domu wraz z królem Szkocji, Dunkanem. Pisze też żonie o przepowiedni czarownic, według której pisane mu jest bycie królem Szkocji. Lady Makbet postanawia popchnąć męża do wypełnienia proroctwa i zaczyna knuć spisek przeciw Dunkanowi. Dowiadujemy się tutaj, że jest kobieta stanowczą i bardzo ambitną, powoduje nią chęć zdobycia władzy dla męża i siebie. Jest też przebiegła i sprytna. Jednak Lady Makbet wie, iż kobiety postrzegane są jako osoby słabe i uległe, dlatego tez prosi złe duchy o pomoc: „Przybądźcie, o wy duchy, żywiciele zabójczych myśli, z płci mej mię wyzujcie i napełnijcie mię od stóp do głowy nieubłaganym okrucieństwem! (...)”.
Podczas spotkania Lady Makbet i Makbeta, kobieta popycha męża do zbrodni, jest bezwzględna i nieustępliwa. Widząc wahanie małżonka przed popełnieniem ohydnego zabójstwa, wyszydza go i wyśmiewa, nazywając tchórzem, krytykuje jego słabość. Lady Makbet ma jasno wyznaczony cel – uczynienie swego męża królem Szkocji i dąży do niego bez względu na konsekwencje. Bohaterka podsyca w Makbecie ambicję i żądzę władzy, powołuje się na przepowiednię czarownic. Wykorzystuje też miłość Makbeta do siebie, aby namówić go do morderstwa. Widzimy tu jak silną psychicznie osobą jest Lady Makbet – odrzuca swoje uczucia, zabija w sobie wrażliwość i kobiecość, a wszystko to ma na celu przyspieszenie wypełnienia się przepowiedni czarownic, bowiem bohaterka od początku wierzy, że losowi trzeba pomóc – a oznacza to zamordowanie Dunkana.
Lady Makbet jest osobą zimną, wyrachowaną, zupełnie pozbawioną zasad moralnych i niezdolną do refleksji nad swoim postępowaniem. Wszystko to sprawia, że wyrzuty sumienia traktuje jako przejaw słabości, coś, co jej nie dotyczy. Odznacza się też ona opanowaniem i zimną krwią – po zabiciu Dunkana przez Makbeta kończy dzieło męża, odnosząc na miejsce zbrodni sztylet i wymazując krwią króla jego pijanych służących, aby to na nich spadło podejrzenie, a kiedy w czasie wieczerzy Makbet widzi ducha zamordowanego Banka, jego żona tłumaczy gościom jego dziwne zachowanie tajemniczą chorobą. Wielokrotnie, w dalszym toku akcji, Lady Makbet ratuje swego męża przed nieuważnym wyjawieniem zawiązanego spisku. W chwilach słabości podtrzymuje go na duchu, tłumiąc w sobie wszelkie ludzkie uczucia.
Zmiana w zachowaniu Lady Makbet następuje po przejęciu przez Makbeta władzy w Szkocji. Zbrodnia i wspólna straszna tajemnica odsuwają od siebie małżonków. Makbet odrzuca kochającą żonę – dokonane morderstwa pozbawiły go wrażliwości, a jego miłość do małżonki wygasła i zamieniła się w obojętność. Lady Makbet cierpi z tego powodu, dręczą ją także wyrzuty sumienia, które przybierają postać zjaw i majaków. Kobieta krąży nocami po zamku, bezskutecznie próbując zmyć z rąk niewidzialną krew Dunkana. Pod wpływem popełnionych okrutnych zbrodni Lady Makbet popada w obłęd, do czego przyczynia się również obojętność męża. Nie mogąc dłużej znieść targających nią wyrzutów sumienia i szaleństwa, popełnia samobójstwo.
William Shakespeare był mistrzem w ukazywaniu charakterów ludzi. Postać Lady Makbet potwierdza geniusz dramatopisarza. Jest ona niezwykle ciekawą osobowością, a zmiana, jaka w niej zachodzi jest żywym poparciem tezy, że zło niszczy ludzi. Lady Makbet z okrutnej, wyrachowanej i złej kobiety staje się samotną, nieszczęśliwą i odtrąconą przez męża żoną. Jednocześnie jest najbardziej interesującą postacią dramatu – jest stanowcza i zdobywa to, czego chce. Jej zbrodnie zaprowadziły ją jednak za daleko – straciła miłość męża, zimną krew i zdrowie. Lady Makbet płaci straszną cenę za swoje okrucieństwo, co czyni ją tym ciekawszą dla czytelnika. Pozostaje ona jedną z najbardziej inspirujących postaci literackich.
Nie rozumiem, dlaczego w tej pracy cała wina spadła na Lady Makbet. To niedorzeczne. Poza tym, Lady Makbet wcale nie pragnęła władzy dla siebie, kochała swojego męża miłością ślepą, gotową na wszystko, chciała, aby marzenia męża spełniły się, co prawda nie baczyła na cenę owych ambicji,ale pod żadnym pozorem nie pragnęła tronu dla siebie. Nie róbcie tego błędu, niestety w wielu ''opracowaniach'' autorów ponosi fantazja...
Hmmm charakterystyka ma wiele błędów (drobnych wynikających prawdopodobnie z nieoczytania autora), za dużo streszczeń utworu i przemyśleń w stylu co lady makbet zrobiła a co chciała zrobić bla bla. Charakterystyka nie jest zła :)), jeżeli chcemy ją użyć jako POMOC przy pisaniu WŁASNEJ charakterystyki. ODRADZAM BEZMYŚLNE SPISANIE! ;P
blondy3 Tak średnio mi się podoba, może dlatego, że ciągle piętnujesz te same cechy.
A i uważaj na powtórzenia ;]
odpowiedz