Gabriela Zapolska była córką Wincentego Korwina-Piotrowskiego oraz Gabrieli z Karskich 30 marca 1857 roku. W 1876 roku Zapolska poznała Fryderyka Wilhelma III Konstantego, zakochała się w nim i wyszła za niego za mąż. Małżeństwo jednak po pięciu latach się rozpadło, a Gabriela Zapolska wybrała aktorstwo. Zapolska miała bardzo ciężkie życie: ciężką pracę i problemy osobiste. Nawet w 1888 roku próbowała popełnić samobójstwo, gdy podtruła się fosforem. W 1901 roku ponownie wyszła za maż za poznanego w Krakowie malarza Stanisława Janowskiego. Pisarka skarżyła się na zdrowie. Miała niedowład nóg, oraz cierpiała na przejściową utratę wzroku i słuchu. Wkrótce rozwiodła się z Janowskim. Schorowana Gabriela Zapolska zmarła we Lwowie 17 grudnia 1921 roku.
Geneza "Moralności pani Dulskiej"
a) Książka Gabrieli Zapolskiej powstała w 1908 roku. Dramat powstawał trzy tygodnie. Powstał z obserwacji i informacji autentycznych osób i wydarzeń. Duża zasługa w tym drugiego mężą Zapolskiej - Janowskiego, który opowiedział żonie, że krewny jego bliskich przyjaciół miał romans z służącą. Prototypem postaci Dulskiej była żona znanego radcy miejskiego pani Gołąbowa. Nie wiadomo jednak, dlaczego główna bohaterka dramatu została nazwana Panią Dulską.
Treść zweryfikowana i sprawdzona
Zgodnie z misją, Redakcja serwisu dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne i sprawdzone treści edukacyjne.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.