Historia radia i telewizji

HISTORIA RADIA

W 1887 roku niemiecki fizyk Heinrich Hertz(1857-1894) odkrył fale elektromagnetyczne, przewidziane teoretycznie w 1864 roku przez szkockiego fizyka Jamesa Clarka Maxwella i zbudował pierwszą aparaturę do generowania i rejestracji fal elektromagnetycznych.
W 1890 roku urządzenie do wykrywania tych fal (koherer) skonstruował francuski fizyk Eduard Branly; następnie udoskonalił je Brytyjczyk Oliver J. Lodge. Łączność radiową po raz pierwszy uzyskał Włoch Guglielmo Marconi w 1894 roku (na odległość 10 metrów!).W wyniku eksperymentów i udoskonaleń powiększył w 1894 roku zasięg swej aparatury do 10 km .
Niezależnie interesujące wyniki uzyskiwał w tej dziedzinie fizyk rosyjski Aleksander S. Popow, który w 1895 roku demonstrował w Petersburgu tzw. wykrywacz burz wyposażony w antenę, a w 1896 roku za pomocą skonstruowanej przez siebie aparatury nadawczo-odbiorczej nawiązał łączność na odległość 250 metrów.
Marconi uzyskał w 1896 roku patent brytyjski. W 1899 roku nawiązał łączność radiową poprzez kanał La Manche, następnie na odległość 150 km na morzu, a w 1901 roku poprzez Atlantyk. W 1902 roku zbudował detektor magnetyczny, wyparty w 1906 przez wprowadzone niezależnie przez kilku konstruktorów detektory krystaliczne.
W 1903 Duńczyk Valdemar Poulsen zbudował nadajnik łukowy i za jego pomocą dokonał pierwszej radiowej transmisji głosu ludzkiego.
Ważnym uzupełnieniem aparatury radiowej stały się lampy elektronowe - dioda wynaleziona w 1904 roku przez Anglika Johna A. Fleminga i trioda zbudowana w 1906 roku przez Amerykanina Lee de Foresta. Pierwsza publiczna rozgłośnia radiowa rozpoczęła pracę w Pittsburghu (USA) w 1920 roku, w tym samym czasie pojawiły się w sprzedaży pierwsze wytwarzane fabrycznie odbiorniki radiowe. Stały program zaczęto emitować w USA i Francji w 1921 roku.
W Polsce stałe audycje radiowe rozpoczęto nadawać od 1926 roku.



HISTORIA TELEWIZJI


Jednym z pierwszych osób, które przyczyniły się do postania telewizora, bo oczywiście bez niego nie było by telewizji, był Anglik William Crookes. To on w 1878 roku wynalazł lampę elektronową emitującą promieniowanie katodowe. W 1884 roku w Niemczech Paul Nipkow zbudował urządzenie do mechanicznej analizy obrazu, tzw. tarczę Nipkowa. Była to obrotowa tarcza ze spiralnie umieszczonymi otworami. W tym samym kraju, ale w 1897 roku Karl Ferdinand Braun zmodyfikował lampę elektronową Crookesa, tworząc prototyp kineskopu. W 1906 roku w Rosji Boris Rosing eksperymentował z tarczą Nipkową i lampą elektronopromieniową i udało mu się przesłać pierwsze obrazy telewizyjne, były jednak bardzo złej jakości. W USA Vladimir Zworykin wynalazł pierwszą elektronową lampę analizującą obraz, był to ikonoskop. Stało się to w 1923 roku.3 lata później John Logie Baird zademonstrował działający system telewizyjny, używając mechanicznej tarczy Nipkowa do analizy obrazu. W 1928 roku doszło wreszcie do powstania telewizji kolorowej. Zademonstrował ją Baird.
Po odkryciu tych wszystkich wynalazków umożliwiających przekazywanie obrazu teraz nadeszła pora na ich rozpowszechnienie. Mając telewizor trzeba było go pokazać ludziom i stworzyć możliwości do odbioru telewizji.
W 1929 roku BBC rozpoczęła eksperymentalne nadawanie programu telewizyjnego, stosując system Blaira. W 1936 roku BBC zaczęła wreszcie regularne nadawanie programu telewizyjnego z Alexandra Palace w Londynie. W 1940 roku w USA rozpoczęto nadawać eksperymentalne transmisje telewizyjne w kolorze, stosując obecny system odtwarzania kolorów. Tymczasem w Polsce w 1952 roku Telewizja Polska zaczęła regularnie nadawać programy telewizyjne. 1953 to rok, w którym zaczęto nadawać kolorowy program telewizyjny. W 1956 doszło do wyprodukowania pierwszego magnetowidu. Uczyniła to kalifornijska firma Ampex Corporation. 6 lat później satelita TELSTAR przekazał przez Atlantyk pierwsze sygnały telewizyjne. W 1970 roku firmy Decca z Wielkiej Brytani i AEG-Telefunken z RFN poinformowały o zbudowaniu perwszego systemu nagrywania i odtwarzania płyt wideo. System ten dopracowano jednak w latach 80. kiedy zaczęto stosować laser do odtwarzania płyty..W 1973 BBC i Independent Television wprowadziły w Wielkiej Brytanii pierwsze na świecie systemy teletekstu. 2 lata póżniej firma Sony wprowadziła system kaset wideo do użytku domowego. Tego samego roku poczta brytyjska(British Telecom) oznajmiła o wprowadzeniu systemu umożliwającego oglądanie danych na ekranie TV. 1979 roku japońska firma Matsushita opracowała płaski, kieszonkowy odbiornik TV w którym zastosowano wyświetlacz ciekłokrystaliczny. W 1986 roku wprowadzono cyfrowe systemy transmisyjne i udoskonalono systemy teletekstu. A już 3 lata później rozpoczęto w Japonii nadawać programy telewizyjne w wysokiej rozdzielczości obrazy, tymczasem w Wielkiej Brytanii wprowadzono telewizję satelitarną. W roku 1990 BBC wprowadziła cyfrowy system stereofoniczny (NICAM). Wprowadzono europejski system MAC. Umożliwiał uzyskiwanie ostrzejszego obrazu i większej liczby danych i liczby ścieżek dźwiękowych. Wreszcie w 1992 roku w USA zademonstrowano w pełni cyfrową telewizję wysokiej rozdzielczości.
Tak doszliśmy do naszych czasów, w których każdy może mieć telewizję cyfrową. Telewizje kablowe i sygnały satelitarne docierają do większości mieszkańców Europy i USA. Można ją też odbierać przez Internet. Jak potoczą się jej losy w przyszłości? Telewizja stanie się interaktywna. Będzie można wybierać filmy czy mecze piłki nożnej samemu. To my będziemy wybierać to co chcemy oglądać. Nie będziemy musieli chodzić do wypożyczalni, by obejrzeć żądany film. Telewizja upodobni się zatem do sieci. Nad programami interaktywnymi pracuje już BBC.