Do ministra oświaty Krystyny Marii Łybackiej

Bydgoszcz 30 marca 2003
Do ministra oświaty Krystyny Marii Łybackiej

My uczniowie szkół podstawowych, gimnazjalny i ponad gimnazjalnych prosimy o nowelizację systemu oświaty w Polsce. Spostrzegamy, iż reforma oświaty z roku 1998 nie poprawiła w wystarczający sposób systemu edukacji, a wręcz wniosła kilka nowych problemów. Według badań OBOP-u od sierpnia 1998 roku do lutego 2000 roku procent osób pozytywnie wypowiadających się o skutkach wprowadzenia reformie oświaty zmalał z 52% do 40%, natomiast liczba osób negatywnie się wypowiadających wzrosła z 16% do 21%. Uważamy, iż taka zmiana poglądów opinii publicznej jest słuszna i ma swoje przyczyny w błędach systemu edukacji. Uważamy, że bardzo dobre jest kształcenie dzieci mające na celu rozwijanie ich zdolności wyszukiwania i rozumienia informacji, a nie zapamiętywania ich i odtwarzania, jednak bardzo znaczącym błędem, jest zamiana i usuniecie z zajęć programu szkolnego przedmiotów nauczania takich jak technika, zastąpienie zajęć plastyki zajęciami wiedzy o sztuce, a także błędne wprowadzenie przedmiotu przyrody. Ponad to jesteśmy niezadowoleni z zbyt dużej ilości osób w klasach i zbyt małych nakładów pieniężnych na zajęcia pozalekcyjne.
Prosimy o nowelizację systemu oświaty w sprawach:

1. Przywrócenia zajęć techniki o raz plastyki, gdyż były to zajęcia rozwijające zdolności manualne, takie jak rysowanie i tworzenie. W obecnym programie nauczania takich zajęć nie ma, i jedyny sposób rozwoju tych zdolności są zajęcia dodatkowe, na które brakuje funduszy. Obecny system nauczania stał się przez to systemem jałowym uczącym jedynie myślenia i dającym wiedzę, a nie dającym żadnych zdolności manualnych.
2. Określenie nowego kierunku studiów – przyrody. Obecnie dzieci w szkołach podstawowych są nauczane przedmiotu o nazwie przyroda, jest to połączenie przedmiotów: chemii, fizyki, biologii i geografii. Sam przedmiot jest bardzo dobry, ale w szkołach jest wykładany przez nieprzygotowaną do tego kadrę nauczycielską. Obecnie nauczają przyrody nauczyciele wyżej wymienionych przedmiotów, co tworzy duże różnice wiedzy uczniów, które powodują braki wiedzy na wyższym etapie nauczania, gimnazjum, gdzie te przedmioty są już rozgraniczone.
3. Zmniejszenia ilości osób w klasach. Obecnie w szkołach są klasy liczące nawet przeszło czterdzieścioro uczniów, co bardzo utrudnia, żeby nie powiedzieć uniemożliwia naukę. Przez takie przeludnienie klas zanika indywidualne podejście do każdego z uczniów, a nawet możliwość równego rozwoju.
4. Zwiększenia ilości pieniędzy na zajęcia pozalekcyjne i sportowe. Nie trzeba tłumaczyć, iż zwiększenie ilości pieniędzy sprawi zwiększenie się liczby godzin zajęć pozalekcyjnych w szkołach. Zajęcia takie pomagają rozwijać i odnajdywać umiejętności oraz sprawiają, iż zmniejszy się ilość wykroczeń karnych powodowanych przez młodzież.

Bardzo podoba się nam pomysł zwiększenia liczby godzin nauki języków obcych oraz informatyki, jesteśmy również bardzo zadowolenie z programu „Internet w każdej szkole”. Mobilizuje nas i podnosi na duchu także zastąpienie nazwy „mierna”, która jest politycznie niepoprawną na nazwę „dopuszczająca”.
Jesteśmy zdania iż nasze pomysły są wstanie poprawić działanie systemu szkolnictwa w Polsce oraz spowodować zmianę myślenia opinii publicznej.


Z poważaniem
uczniowie polskich szkół