Różne aspekty zbrodni w "Zbrodni i karze"

Zbrodnia, jak mówi definicja to ciężkie wykroczenie przeciwko prawu moralnemu lub cywilnemu.

Głównym tematem powieści "Zbrodnia i Kara" Dostojewskiego jest potworna zbrodnia, której dopuszcza się 23-letni mężczyzna. Nie jest to jednak jedyna zbrodnia, jaka została dokonana w tej powieści. Zacznijmy jednak od zbrodni przewodniej, czyli morderstwa.

Raskolnikow dokonał czynu po wcześniejszym przygotowaniu misternego planu. Sam szczegółowy opis zabójstwa jest przerażający. Równolegle przedstawione są przeżycia mordercy, jego strach, niepewność, ale także podniecenie i fascynacja. Dostojewski przedstawia więc pełną anatomię zbrodni.

Wydawać się może, że motywem kierującym tym mężczyzną był rabunek, jednak Raskolnikow nie zrobił użytku z ukradzionych kosztowności. Rodion codziennie patrzył na ludzi z marginesu – takich jak on i koniecznie chciał coś z tym zrobić. Bohater był bowiem bardzo wrażliwym człowiekiem i odczuwał dotkliwy ból istnienia w świecie pełnym brzydoty i upadku. Uważał, że jeśli zrobi coś na rzecz ogółu jego zbrodnia zostanie usprawiedliwiona. Zdobywszy się na "czyn" zabójstwa Lichwiarki, zabiła także jej siostrę, która niespodziewanie zjawiła się w mieszkaniu. Raskolnikow bezpiecznie umknął z miejsca zbrodni, ale nie potrafił oswoić się z sytuacją. Po wszystkim zaczęły go dręczyć wyrzuty sumienia, coś czego nie przewidział. Wpadł w głęboką depresję. Czuł się wyobcowany z ludzkiej wspólnoty, nie potrafił znieść obecności innych ludzi. W końcu jednak zrozumiał, że zrobił źle i pod wpływem Sonii i jej ogromnej wiary powrócił na dobrą drogę.

Drugą zbrodnią jest zbrodnia dokonana przez Arkadiusza Swidrygajłowa. Ten szuler, próżniak, rozpustnik i znudzony życiem dekadent obrał ową diabelską drogę, z której pragnął zejść Raskolnikow. Oprócz próby uwiedzenia Duni odpowiadał za śmierć żony, służącego Filipa i głuchoniemej dziewczynki, która znieważona przez niego powiesiła się na strychu. Nie chciał się także zając sierotami po Marmiedałowych. Przy tym wszystkim Swidrygajłow ciągle szukał nowych podniet. Nawet picie napawało go wstrętem, okazało się bowiem że sposób życia jaki obrał prowadził jedynie do powiększającej się pustki duchowej. Ucieczki przed brakiem tożsamości szukał w rozpuście. Była to człowiek zgorzkniały, pozbawiony złudzeń. Efektem jego postawy było samobójstwo.

Kolejnym przykładem może być postawa Marmiedałowa (alkoholizm) , który sam o sobie mówił jako o złym człowieku. Potrafił sprzedać pończochy swojej żony, żeby mieć za co wypić. Przepijał dosłownie wszystko. Pozwolił na to, by jego córka zarabiała sprzedając własne ciało. Wszystko po to by mógł zasiąść w szynku i znowu się "zamroczyć". Miał szansę, mógł wyjść z nałogu, ale jej nie wykorzystał. Wolał, aby jego córka oddawała się za marne grosze.

Także Sonia, która mogłaby się wydawać idealną dziewczyną, nie jest wolna od zbrodni a mianowicie sprzedawała swoje ciało, była prostytutką. Została nią na skutek nędzy , w jakiej żyła jej rodzina. Zgodziła się nosić hańbę dla dobra swoich bliskich, nigdy jednak nie utraciła wiary w sens istnienia dobroć Boga.