Elektrownie w Polsce

Polskie elektrownie całkowicie zaspokajają krajowe zapotrzebowanie na energię elektryczną. Produkowane przez nie nadwyżki eksportuje się do sąsiadujących państw.

Prąd elektryczny w naszym kraju wytwarzają głównie elektrownie cieplne, spalające węgiel brunatny i kamienny. Produkcja energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych, takich jak woda płynąca czy wiatr, wciąż jest niewielka, choć z roku na rok wzrasta.

Moc elektrowni wodnych przepływowych zależy od wielkości przepływu oraz spadku rzeki. W Polsce brakuje rzek o dużym spadku, dlatego moc tego typu elektrowni jest niewielka. Większą moc mają elektrownie szczytowo-pompowe, Uruchamia się je w zaledwie kilku minut. Umożliwia to natychmiastowe zasilenie sieci energetycznej w momencie wystąpienia dużego zapotrzebowania na prąd. Największa elektrownia szczytowo-pompowa znajduje się w Żarnowcu.

Wśród elektrowni w naszym kraju największą mocą odznaczają się elektrownie cieplne. Te opalone węglem kamiennym produkują niemal dwukrotnie więcej energii niż elektrownie spalające węgiel brunatny. Jednak produkcja oparta na węglu brunatnym jest tańsza. Węgiel brunatny wykorzystuje sie w największych polskich elektrowniach cieplnych, na przykład w elektrowni w Bełchatowie.

Energetyka wiatrowa w Polsce, w porównaniu z innymi państwami europejskimi, jest rozwinięta bardzo słabo. Udział elektrowni wiatrowych w wytwarzaniu energii elektrycznej w naszym kraju wynosi zaledwie 10% (dane z 2020). Na terenie Polski funkcjonuje 50 farm wiatrowych. Wielkość produkcji energii elektrycznej, w elektrowniach wiatrowych z roku na rok wzrasta.

W Bańskiej Niżnej na Podhalu (niedaleko Zakopanego), Mszczonowie (województwo mazowieckie), Pyrzycach (województwo zachodniopomorskie) oraz Uniejowie (województwo łódzkie) funkcjonują geotermie, czyli ciepłownie, w których produkuje się energię cieplną, wykorzystując ciepło z wnętrza Ziemi.