Uzasadnij słowa Seneki "nie otrzymujemy krótkiego życia, lecz czynimy je krótkim"

Ludzie często są przekonani do tego, że mają zbyt krótkie życie, niezależnie od ilości przeżytych lat aż do śmierci. Jednak to my skracamy sobie życie. Ono tak naprawdę jest długie jednak ludzie przez swoją głupotę, lub przez pogoń za karierą, sławą. Dożywając kilkadziesiąt lat dorosłego życia ciągle mamy niedosyt, że nie osiągnęliśmy swoich celów lub mogliśmy osiągnąć więcej. O tym mówi właśnie Seneka w słowach: „nie otrzymujemy krótkiego życia, lecz czynimy je krótkim.” Niech potwierdzeniem tych słów będzie moja rozprawka.
Współczesny człowiek chciałby zdobyć w życiu bardzo wiele: otoczyć się dobrami materialnymi, wspiąć się na szczyt kariery, zdobyć sławę, władzę oraz podziw innych. Dzisiejsza młodzież już od lat dziecięcych kierowana przez opiekunów, rodziców poświęca zbyt wiele czasu nauce oraz zdobywaniu nowych umiejętności: nauka języków obcych, uprawianie różnych dyscyplin sportu, nauka gry na różnych instrumentach muzycznych, chodzenie na zajęcia dodatkowe. To wszystko powoduje, że nie zauważamy, że przemija nam dzieciństwo i młodość. Ciągle chcemy być lepsi od innych. W ten sposób omijają nas uroki dzieciństwa: beztroska, śmiech zabawa.
Dorośli ludzie nie są lepsi, bowiem kontynuują ten sam tryb życia, tyle, że dochodzą nowe obowiązki. Większość ludzi chce zdobyć wszystko. Wiele czasu poświęcają na budowę kariery zawodowej, na polepszaniu swoich umiejętności, doskonaleniu się, w rywalizowaniu między sobą. A na to przecież potrzeba zbyt wiele czasu. Owszem praca jest ważna, ale czy aż tak by poświęcać jej cale, no może większą część życia. Ludzi o takim trybie życia nie widzą jak życie przemija dopóki nie przyjdzie czas na śmierć
Narkotyki, alkohol, papierosy- te wszystkie używki powodują, że nasze życie staje się naprawdę krótkie. Ludzie na własne życzenie skracają sobie życie. Ludzie przez własną głupotę zabijają się czasem już od młodości. Tacy ludzie rzadko dożywają sześćdziesiątki. Tylko najsilniejsi dobrną do tej granicy i choć wiedzą, że to zabija nie próbują temu się opierać tylko brną coraz głębiej, gdzie już jest zapóźno by się wycofać
Na tym zakończę moją rozprawkę. Mam nadzieję, że po jej przeczytaniu, chociaż garstka ludzi zmieni swoje postępowanie i zacznie dostrzegać piękno życia, które wtedy już nie będzie takie krótkie, lecz spokojne ustatkowane gdzie jest czas na wszystko.