Porównaj dwa spotkania człowieka ze śmiercią, opisane przez poetę średniowiecznego i współczesnego.

Śmierć jest nieodzownym elementem życia ludzkiego. Nie od dzisiaj zastanawiamy się jak będzie wyglądać, gdy przyjdzie. Już w średniowieczu ludzie próbowali zrozumieć i opisać samą śmierć a także jej pochodzenie. Takim przykładem jest „ Rozmowa Mistrza Polikarpa ze Śmiercią”. Współczesnym podjęciem tematu dialogu ze śmiercią zajął się Miron Białoszewski w „Wywiadzie”. Oba teksty łączą w sobie ponadczasową potrzebę zrozumienia zjawiska, jakim jest śmierć. W obu tekstach można dostrzec wzajemne podobieństwa- zarówno w „ Wywiadzie” jak i w „ Rozmowie...” występuje mistrz, który prowadzi dialog ze śmiercią.
Pochodzący z drugiej połowy średniowiecza tekst przedstawia historię mędrca, który prosi Boga o spotkanie ze śmiercią. Kostucha jest ukazana pod postacią żeńskiego szkieletu z kosą i krwawymi łzami płynącymi z oczu. Mistrz pokonawszy lęk i strach przed szkaradą ośmiela się zadać jej pytanie o jej pochodzenie. Zjawa odpowiada , że narodziła się podczas grzechu pierworodnego popełnionego przez Adama i Ewe Starzec nie poprzestając na tym pytaniu , zadał kolejne tym razem o powód dla którego zjawa odbiera ludziom życie .Śmierć z nieukrywanym zadowoleniem odpowiedziała , że wykonuje zadanie powierzone przez Boga , którego wypełnianie sprawia jej radość .W tekście jest ukazany dance macabre ( taniec śmierci), w którym udział bierze każdy niezależnie od zamożności, wykształcenia ani statusu społecznego. Śmierć wyraźnie daje znać, że jest sprawiedliwa i nieunikniona nie można jej przekupić ani ubłagać..
Kilkaset lat później, kolejny poeta Miron Białoszewski w swoim „Wywiadzie” .podejmuje temat śmierci i tak samo jak w „ Rozmowie Mistrza Polikarpa ze Śmiercią”mamy przedstawiony dialog Mistrza ze Śmiercią , lecz na tym podobieństwa się kończą .Owym Mistrzem nie jest Polikarp lecz Miron .Śmierć przyjmuje tutaj postać zwykłej młodej kobiety, zjawa jest tak dobrze zamaskowana , że Mistrz Miron bierze Ją za dziennikarkę i do samego końca nie odkrywa jej prawdziwej tożsamości . Inaczej też wygląda sam dialog ,tym razem to Śmierć zadaje pytania , które dotyczą życia Mistrza ,o to czy dobrze Mu się żyje i czy woli spędzać czas w samotności lub z innymi ludźmi . Miron zdaje się odpowiadać na pytania z obojętnością ,tak jakby chciał się jak najszybciej pozbyć niechcianego Gościa. Przełomowym fragmentem tekstu jest moment w którym Pani Gość zdradza swoje prawdziwe imię i cel swojej wizyty .Śmierć okazuje się być karą .Karą za życie. W tej chwili Mistrz Miron upada martwy na ziemię a z Jego kieszeni wysuwa się kartka zapisana słowami :"Nie każcie mi już niczym więcej być! Nareszcie spokój". Treść owej kartki świadczy o tym ,że Mistrz przeczuwał nadejście Śmierci i był na nie przygotowany.
Bez wątpienia śmierć i to co dzieje się z nami po jej nadejściu będzie dla nas tajemnicą jeszcze przez długi czas i na pewno nie raz poeci będą się nią zajmować w swoich dziełach .