Recenzja eposu rycerskiego "Dzieje Tristana i Izoldy" J.Bediera.

"Romantyczna historii o miłości"
Książka "Dzieje Tristana i Izoldy" J. Bediera jest uznawana za jedną z najpiękniejszych historii miłosnych wszechczasów. Z tą legendą zetknęłam się, przygotowując się do konkursu. Jest ona eposem rycerskim, który opowiada o niechcianej i zakazanej miłości Izoldy i Tristana. Zakochali się oni w sobie po wypiciu napoju miłosnego. Na język polski przetłumaczył ją T. Boy-Żeleński.
Tristan i Izolda po raz pierwszy zetknęli się, kiedy to Tristana przyniosły do Irlandii fale,a Izolda opatrywała mu rany po walce z Morhołtem. Po powrocie do ojczyzny król Marek wydał Tristanowi polecenie, aby odnalazł Izoldę Złotowłosą. W tej podróży Tristan m.in. zabił smoka. Wszystko byłoby dobrze, gdyby nie wypicie przez młodych napoju miłosnego,który sprawił, że ci dwaj zakochali się w sobie. Akcja utworu rozgrywa się na przełomie V i VI w.,czyli w okresie wczesnego średniowiecza.Bohaterami są ludzie i postacie fantastyczne. Można wyróżnić w nich zarówno bohaterów pozytywnych, jak i negatywnych, np. pozytywni to : Tristan, Izolda, Ogryn i negatywne,czyli: baronowie, trędowaci, karzeł Frocyn. Opisy natury w utworze nie są szczegółowe, raczej ogólne i rzadkie. Język utworu jest prosty i zrozumiały. Narrator sprzyja bohaterom,często ujawnia swoje zdanie, zwraca się do czytelnika.
Według mnie ta książka zasługuje na miano najpiękniejszej. Jest ona niezwykle prawdziwa i nieprzewidywalna.Nie powinna ona nudzić. Myślę, że każdy człowiek powinien ją przeczytać, ab dowiedzieć się, co tak naprawdę znaczy pojęcie "bezgraniczna miłość".