Opis obrazu „Upadek Ikara” - Pieter Brueghel.

„Upadek Ikara” to obraz namalowany w 1557 r. przez niderlandzkiego malarza Pietera Bruegela. Dzieło ma wymiary 73,5x112 cm i jest wykonane techniką olejną. Obecnie znajduje się w Królewskim Muzeum Sztuk Pięknych w Brukseli.
Dzieło nawiązuje do mitu o Ikarze, w którym on, syn cenionego wynalazcy Dedala, razem ze swym ojcem chce uciec z Krety. Dedal konstruuje dla siebie i syna skrzydła, mające ich unieść wysoko w przestworza.
Patrząc na obraz, widzimy bezkres morza, na którym kołyszą się statki. Na brzegu jakiś chłop orze pole, jakiś pasterz razem z psem pasie owce. W tle piętrzą się białe góry, pod nimi miasto. Gdy spojrzymy wyżej, na niebo, naszą uwagę przykuwa zadziwiający fakt: ku górze szybuje człowiek o potężnych orlich skrzydłach. Nie ulega wątpliwości, że to Dedal. Więc gdzie Ikar? Przyglądamy się coraz dokładniej, z niepokojem wyszukujemy jego sylwetki. Jest! W dolnej części obrazu, nieopodal wędkarza, z wody wystają dwie ludzkie nogi, a na jej powierzchni leżą oderwane od skrzydeł pióra. Przecież tak się właśnie stało – Ikar utonął.
Przyczyna tego zdarzenia jest jedna – chłopak zlekceważył ostrzeżenia ojca przed zbliżaniem się do słońca, wosk klejący jego skrzydła roztopił się i młodzieniec runął do wody.
Obraz ma dwa oblicza – jedno, po lewej stronie, to prawdopodobnie Kreta, z której uciekają Dedal i Ikar. Jej kolory nie są zachęcające – szare skały, gdzieniegdzie ciemnozielone drzewa, część z nich uschła. Drugie oblicze to błękitne niebo i morze skąpane w blasku zachodzącego słońca, jasnego, będącego nadzieją dla uciekinierów.
Pod względem technicznym obraz otrzymuje ode mnie niewysoką ocenę, jednak doceniam to, że bardzo dobrze ilustruje sytuację, w której utonął Ikar – ludzie są pochłonięci swoimi sprawami i poza nimi nie widzą świata. Nie zauważają więc tak ogromnej tragedii, jaką jest upadek i utonięcie Ikara.