Opisz drogę przemiany wewnętrznej Kordiana w akcie II. Określ wartości odrzucone przez bohatera i dokonaj oceny własnej tych wyborów.

Każdy człowiek w przełomowych momentach swojego życia przechodzi przemianę. Przemiana wewnętrzna jest więc nie tylko częstym motywem literackim, ale i doświadczeniem każdego człowieka. Metamorfoza zachodzi zwykle pod wpływem wielkich uczuć: miłości, nienawiści, lub ważnych idei: patriotyzmu, sprawiedliwości społecznej, itp.
Juliusz Słowacki w swoim dziele „Kordian” ukazuje przemianę wewnętrzną tytułowego bohatera. Szczególnie jest to widoczne w drugim akcie, gdzie obserwujemy go już jako starszego (około dwudziestoletniego) wędrowca – poszukiwacza wiedzy o sobie i otaczającej rzeczywistości. Wiadomości, które zdobywa jako podróżnik nie należą do optymistycznych. Świat wydaje się zbyt trywialny, drwi z wartości, autorytetów. W żadnym z miejsc, w których się znalazł nie mógł zaznać szczęścia, spotykając się z wszechobecnym kłamstwem, obłudą i niesprawiedliwością, a także z faktem, iż światem nie rządzą wzniosłe ideały, lecz pieniądze. Podróże zagraniczne do Anglii, Włoch i Szwajcarii pozwalają mu zdobyć życiowe doświadczenie. Poznawszy prawdę o ludzkim materializmie, niesprawiedliwości społecznej, krzywdzie - chce działać, zmieniać rzeczywistość, a przede wszystkim - wyzwolić kraj. Udaje się wiec bohater do Szwajcarii, gdzie na najwyższym europejskim szczycie - Mont Blanc wypowiada następujące słowa: "Jam posąg człowieka, na posągu świata". Rodzi się w nim bunt, który powoduje myśli o walce dla ojczyzny. Odnalazł wreszcie swoje przeznaczenie i idee, jaką postanowił od tamtej pory podążać. Nastąpiła w nim przemiana duchowa. Z człowieka o zszarganych emocjach i pełnego obaw o sens swojego istnienia zmienił się w człowieka odważnego, gotowego do honorowych czynów w walce o wolność narodu. Przekonany o swojej wielkości podejmuje decyzję o walce o niepodległość Polski. Stając się bojownikiem sprawy narodowej, zostaje cudownie przeniesiony do Polski. Rozpoczyna działania spiskowe. W lochach warszawskiej katedry św. Jana Kordian współplanuje zabójstwo cara. Ostatecznie, gdy wszyscy odmawiają mu pomocy - zostaje sam. Nie zabija jednak cara, ponieważ tuż przed jego sypialnią ogarniają go Imaginacja i Strach. Kordian trafia do domu wariatów. Przegrywa więc jako kochanek, poeta, a przede wszystkim - bojownik.
Uważam, że bohater mimo wielu załamań, posiadał bardzo silny charakter, zdolny do zmiany, najczęściej na lepsze. Był osobą kierującą się emocjami, czasem nie zdolnymi do podejmowania racjonalnych decyzji, aczkolwiek jego zmiany miały na celu poprawę sytuacji narodu, co było szlachetną i godną podziwu postawą. Uważam, iż nie jeden obywatel w dzisiejszych czasach pozazdrości tak szlachetnej postawy oraz nie jedno państwo zechciałoby mieć w swoim kraju tak oddanego obywatela jak Kordian, omawiany tutaj bohater dramatyczny.