Autorem obrazu pt. „Syn marnotrawny” jest Hieronim Bosch. Dzieło powstało w XV wieku. Swą tematyką nawiązuje do przypowieści biblijnych. Obraz ma nietypowe kształty. Malunek jest kołem, a rama- sześciokątem foremnym.
W centrum obrazu znajduje się syn marnotrawny. Ubrany jest w zużyte, poszarpane szaty i różne buty. Na plecach niesie kosz- symbol łączący bohatera z domem rodzinnym. Łyżka zaczepiona do dobytku oznacza włóczęgostwo. W ręku trzyma kapelusz. Dzięki temu wiemy, że ma zamiar wrócić do domu. Świńska racica zawieszona na szyi syna marnotrawnego informuje o tym, że chce on się nawrócić. Na drugim planie stoi dom. Ma dziurawy dach i ściany. Szyby w oknach są powybijane, a okiennice wyrwane z zawiasów. Wewnątrz stoją postaci. Na dachu autor umieścił odwrócony dzban, mówiący o podążaniu zła drogą. Świnie stojące przed budynkiem są symbolem nieczystości. Bohater stoi obok bramy, wokół której są namalowane trzy sroki obrazujące trzy etapy jego życia. Ma ona uchwyt w kształcie równobocznego trójkąta (symbolizującego Boga) oraz sześć pól wskazujących na biblijne sześć dni stworzenia świata. Za bramą stoi krowa, która jest zwierzęciem ofiarnym poświęconym Bogu. W dali widnieje buk, czyli drzewo życia. Na min siedzi sowa, która jest znakiem mądrości. Dotychczasowe postępowanie syna symbolizuje sikorka zwisająca głową w dół. Kompozycje można podzielić na dwie części. Lewa strona obrazuje zło, a prawa dobro.
Dzieło Hieronima Boscha nakłania nas abyśmy nie grzeszyli. Jeśli jednak tak się stanie to mówi nam o powrocie ze złej drogi. Obraz nie podoba mi się, ponieważ oglądając go czuję smutek. Nastrój dzieła sprawia przygnębiające wrażenie.