Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
1. ‘szeroka, rozległa przestrzeń’; 2. ‘nieograniczona powierzchnia lub rozciągająca się nad nią atmosfera’; od XVI w.; pochodzi od psłow. *perstorъ/ *prostorъ ‘to, co się rozpościera, rozległa przestrzeń’ – rzeczownik odczasownikowy od psłow. czasownika przedrostkowego *per-sterti / *pro-sterti
. Pierwsze dwie zwrotki utworu mają charakter opisowy. Autor swoją podróż porównuje do żeglugi – step jest oceanem, powóz łodzią, a kwiaty falami: „Wpłynąłem na suchego przestwór oceanu,/ Wóz
mamy do czynienia z rymami okalającymi, natomiast w tercynach z krzyżowymi. Podmiot liryczny mówi w pierwszej osobie: "Wpłynąłem na suchego przestwór oceanu..." Z tekstu wnioskujemy, że
przez step - „ przestwór oce-anu". Początkowo koncentruje się on na niebie; gwiazdach i Dniestrze. Po zapadnięciu zmro-ku odbiera świat innymi zmysłami - słyszy „ciągnące żurawie", „kędy się motyl
pochodzą z tradycji ludowej. Wpłynąłem na suchego przestwór oceanu, Wóz nurza się w zieloność i jak łódka brodzi. Śród fali łąk szumiących, śród kwiatów powodzi, Omijam koralowe ostrowy burzanu
drogi do ojczyzny. Die pierwsze zwrotki sonetu opisują ogarnięty mrokiem step, który porównany jest do oceanu ("Wpłynąłem na przestwór oceanu"). Przyroda opisywana przez autora wzbudza w podmiocie