1. ‘broń sieczna o długiej, prostej, obosiecznej głowni’; 2. termin budowlany ‘ukośna belka podpierająca i wiążąca w trójkąt poziomą belkę dachu ze wspierającym ją słupem’ (od XV w.).
Pochodzenie:
Od XIV w.; ogsłow. (por. czes. meč, ros. meč) < psłow. *mečь (< *mek-jo-) ‘rodzaj długiego noża z dwoma ostrzami; broń sieczna, miecz’.
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Miecz