tykać

1. ‘dotykać’; stpol. tykać (się): 2. ‘przykładać (dłoń, laskę) do kogoś, czegoś, poruszać, dotykać’, 3. ‘dosięgać do czegoś, przytykać, graniczyć z czymś’ oraz 4. ‘dotyczyć, odnosić się, należeć’; od XIV w.; ogsłow. (czes. týkat se ‘tyczyć się, dotyczyć, odnosić się’, ros. týkať ‘wtykać, wsuwać; wytykać’,sch. ticati, tičēm ‘dotykać, tykać, ruszać’) < psłow. *tykati ‘dotykać, trącać, poruszać, stukać; wbijać, wtykać, wpychać’ – forma wielokrotna od psłow. czasownika *tъknąti ze wzdłużeniem samogłoski ъ > y