1. ‘owoc jabłoni’; 2. dialektalnie też ‘jabłoń’; 3. ‘o innych kulistych owocach’; 4. także o ‘niektórych przedmiotach podobnego kształtu’, np. jabłko królewskie ‘kula złota z krzyżykiem – symbol władzy’, jabłko Adama ‘wystająca na szyi chrząstka’; od XV w.; w podobnym znaczeniu m.in. czes. jablko, stczes. jablo, ros. jábłoko, białorus. jábłyk, ukr. jábłuko, sch. jābuka, dawniej jābuko; wszystkie pochodzą od psłow. *(j)ablъko < *(j)ablo z przyrostkiem*-ъko (pierwotnie *(j)ablu-ko); pol. > ukr. jabko i białorus. jábko; w stpol.w XV w. występowała również postać jebłko
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
jabłuszko
zdrobniale, pieszczotliwie o ‘jabłku’; od XVI w.; zdrobnienie znane tylko w językach zachsłow.; utworzone od *jablo; w XV w. spotykana też forma jabłeczko
Materiał opracowany przez eksperta