1. ‘pismo skierowane do kogoś’; 2. ‘to na czym napisano takie pismo’; 3. stpol. ‘liść’; 4. dawniej także ‘cienka warstwa, arkusz, blaszka’.
1. ‘pismo skierowane do kogoś’; 2. ‘to na czym napisano takie pismo’; 3. stpol. ‘liść’; 4. dawniej także ‘cienka warstwa, arkusz, blaszka’.
Od XIV w.; ogsłow. (por. czes. list ‘liść; kartka; akt, dokument; gazeta, pismo’,ros. list ‘liść; arkusz, kartka’, sch. lîst ‘liść; kartka; gazeta; pismo, list’) < psłow. *listъ ( < *leisto-) ‘liść’; źródłem pie. *leis-to- / *lois-ko- ‘liść’.
Źródło
I będzie jako drzewo (...), a list jego nie spadnie.
Psałterz floriański, XIV/XV w.
Podał jej listek od miłego.
Łukasz Górnicki (1527-1603)
Już listorodne rozłożyły brzemię lasy.
Sebastian Petrycy (ok. 1554-1626)
Siądź pod mym liściem!
Jan Kochanowski (1530-1584)
złożenie na wzór niem. Briefträger (Brief ‘list’ + Träger ‘ten, co nosi’)
1. ‘jedenasty miesiąc roku’; 2. stpol. też ‘październik’; od XV w.; słow. postać *listopadъ ‘opadanie liści jesienią; okres opadania liści’ utworzona ze złożenia *listъ + *padъ – rzeczownika odczasownikowego od psłow. *pasti (patrz PAŚĆ)
rzeczownik zbiorowy ‘liście, ogół liści’; od XVIII w.; dawniej w XVI w. miał postać liściewie
‘organ rośliny’; od XVI w.; postać oznaczająca pojedynczy przedmiotu tworzona wtórnie od rzeczownika zbiorowego (pol. od XV w. liście); słowo utworzone od psłow. *listьje < psłow. *listъ