1. ‘pęk, grono, wiecha’; 2. stpol. w specjalnym znaczeniu ‘roczna zapłata w miodzie za dzierżawienie pańskiej barci’; ogsłow. (por. np.czes. dialektalne kysť ‘pęk, wiązanka, bukiet’, ros. kisť ‘kiść, pęk, grono; dłoń z palcami, pędzel’) < psłow. *kystь ‘pęk, kiść, wiązanka’ pochodzącego od psłow. *kyta ‘grono, pęk, wiązanka’