1. ‘nie trafić do celu’; 2. dawniej ‘omieszkać, ominąć’; 3. ‘zawieść, nie ziścić się’; 4. ‘źle postąpić, wykonać coś niewłaściwie’.
Pochodzenie:
Od XVI w.; płnsłow. (czes. chybit, ukr. chýbyty) < psłow. dialektalne *chybiti ‘ominąć, nie trafić, popełnić błąd’ – czasownik dokonany od psłow. *chybati‘chybać’.
poleca
100%
1 głos
chyba
1. ‘pod warunkiem; zupełnie’; 2. ‘oprócz’; od XVI w.; pierwotnie w XVI--XVII w. używany jako rzeczownik chyba ‘błąd, pomyłka, fałsz; podstęp, oszustwo’;utworzony od psłow. *chyba – rzeczownika odczasownikowego od*chybili
poleca
48%
17 głosów
chybać
‘chwiać, kołysać’; od XVI w.; ogsłow. (por. czes. chybat ‘wątpić’, ukr. chybaty ‘chwiać, kołysać’, słoweń. hibati ‘ganić’) < psłow. *chybati ‘poruszać,trząść czymś, chwiać, kołysać’
poleca
b/d
chybnąć
forma jednokrotna ; ‘poruszyć, zakołysać, zachwiać czymś’, w stpol. w XVI-XVIII w. występował w postaci chynąć (się) ‘zachwiać, zakołysać się’, w XV-XVI w. również w formie pochybować ‘wahać się, nie być pewnym, powątpiewać’
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
uchybić
1. ‘postąpić niezgodnie z czymś, naruszyć coś (nakaz, normę)’; 2. ‘postąpić w taki sposób, że ktoś poczuł się urażony’
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta