1. ‘człowiek energiczny, zaradny, odważny; zuch’; 2. dialektalnie też ‘przegub dłoni; siła, moc, zręczność’ (np. mieć w rękach chwat ‘być zręcznym,silnym’); od XIX w.; jest to rzeczownik odczasownikowy od stpol. chwatać ‘chwytać, porywać’; pierwotnie ‘chwytanie, chwyt’ > ‘ten, co dobrze, odważnie chwyta’ i ‘to, co dobrze chwyta’