Mowa pozornie zależna – pojawia się najczęściej w powieściach psychologicznych i służy do wyrażania myśli i uczuć postaci literackich. Narrator rozpoczyna wypowiedź w mowie zależnej, potem jednak pozwala bohaterowi mówić lub myśleć już bezpośrednio od siebie. Jak widać, nie ma tu dwukropka, cudzysłowu, czy czasowników typu: myślał, powiedział, czuł itd.
Jurek snuł się jak nieprzytomny ulicami miasta.
Nie mógł przestać myśleć o kłótni z kolegami.
Czy naprawdę nie miałem racji?
Jak mogli ze mną tak postąpić?