Do relacjonowania wypowiedzi mamy jeszcze całą gamę czasowników relacjonujących. Dzięki swojemu znaczeniu przekazują one sporą część informacji zawartej w zdaniu w mowie niezależnej, dlatego, zamieniając zdanie na mowę zależną, wystarczy tylko wybrać odpowiedni czasownik relacjonujący i w pozostałej części zdania ująć najistotniejsze informacje:
- ‘I won’t give you the money back’ she said to Jim. She refused to give Jim his money back.
- ‘Will you come to my party?’ Lucy asked Jerry. Lucy invited Jerry to her party.
Trudność w zastosowaniu tych czasowników polega na tym, że musimy pamiętać, z jakimi formami łączą się one. Poniższa tabelka na pewno ci w tym pomoże:
Czasownik relacjonujący | Mowa niezależna | Mowa zależna |
czasownik relacjonujący + forma bezokolicznikowa z to | ||
agree – zgodzić się | ‘OK., I’ll do it’ she said. | She agreed to do it. |
offer – zaoferować | ‘I’ll give you a lift’ he said. | He offered to give me a lift. |
promise – obiecać | ‘I’ll love you forever’ he said. | He promised to love me forever. |
refuse – odmówić | ‘I won’t buy this car’ he said. | He refused to buy that car. |
czasownik relacjonujący + dopełnienie + forma bezokolicznikowa z to | ||
advise – poradzić | ‘If I were you, I’d leave him’ she said. | She advised me to leave him. |
ask – poprosić | ‘Will you marry me?’ he asked. | He asked me to marry him. |
beg – błagać | ‘Please, stay with me’ she said. | She begged me to stay with her. |
command – rozkazać | ‘Don’t move’ he said. | He commanded me not to move. |
invite – zaprosić | ‘Will you visit us on Saturday? She asked. | She invited us to visit them on Saturday. |
order – rozkazać | ‘Tidy your room’ mum said. | Mum ordered me to tidy my room. |
remind – przypomnieć | ‘Don’t forget to pay the bills’ she said. | She reminded me to pay the bills. |
warn – ostrzec | ‘Don’t play with matches’ he said to the children. | He warned the children not to play with matches. |
czasownik relacjonujący + rzeczownik odczasownikowy (-ing) | ||
admit (to) – przyznać się | ‘It was me who cheated’ the pupil said. | The pupil admitted (to) cheating. |
accuse sb of – oskarżyć | ‘They have stolen my money’ she said. | She accused them of stealing her money. |
apologise for – przeprosić | ‘I’m sorry, I swore’ he said. | He apologized for swearing. |
boast about / of – chwalić się | ‘I’m the best pupil in the class’ he said. | He boasted about / of being the best pupil in the class. |
complain to sb of – skarżyć się komuś | ‘My children are very irresponsible’ she said to Jim. | She complained to Jim of her children being very irresponsible. |
deny – zaprzeczać | ‘I didn’t cheat’ the pupil said. | The pupil denied cheating. |
insist on – nalegać | ‘We must do this’ he said. | He insisted on doing that. |
suggest – proponować | ‘Shall we go out?’ he asked. | He suggested going out. |
Czasowniki: admit, advise, boast, complain, deny, insist, promise, remind, threaten, warn mogą również wystąpić w zdaniach, w których stosujemy zasadę następstwa czasów. Po nich należy jednak postawić spójnik that:
‘It was me who cheated’ the pupil said. The pupil admitted that he had cheated.
‘I’m the best pupil in the class’ he said. He boasted that he was the best pupil in the class.
‘My children are very irresponsible’ she said to Jim. She complained to Jim that her children were very irresponsible.
‘I didn’t cheat’ the pupil said. The pupil denied that he had cheated.