Do nieodmiennych części mowy zaliczają się również wykrzykniki. Służą one do wyrażenia rozkazów, emocji, wzruszeń i innych stanów uczuciowych oraz rozkazów i intencji mówiącego. Co konkretnie kryje wykrzyknik, możemy dowiedzieć się najczęściej z reszty wypowiedzi, czyli tzw. kontekstu:
ach!, bęc!, e!, eh!, fe!, ha!, halo!, hej!, hen!, hola!, hop!, no!, o!, och!, oj!, pac!
Ach! Jaki piękny dom!
Ach! Jaką sprawiłeś mi przykrość!
Halo! Czy to mieszkanie państwa Kowalskich?
O! To chyba pan Karol? Poznaję po głosie.
Ach! Cieszę się!! Mogę rozmawiać z Dorotą?
Och! Niestety! Nie ma jej teraz.
Oj! Szkoda! Zadzwonię później!
Jak widać, trudno wyobrazić sobie tę rozmowę bez wykrzykników. Byłaby sucha i dość sztywna.