Słonimski Antoni

Poeta, dramatopisarz, publicysta. Studiował w Szkole Sztuk Pięknych, a swoje pierwsze rysunki satyryczne publikował w piśmie „Sowizdrzał”. Debiutował Wierszem o poecie (1913). Pierwszy tom poezji Sonety został opublikowany w 1918. Wraz z Tuwimem i Lechoniem założył kabaret Pod Picadorem. Był także współzałożycielem i twórcą ugrupowania poetyckiego Skamander. Współpracował z czasopismami:„Pro Arte et Studio”, „Wiadomości Literackie”, „Cyrulik Warszawski”. Podczas II wojny światowej przebywał w Paryżu, potem w Londynie. Po wojnie wrócił do kraju. Był prezesem Związku Literatów Polskich, inicjatorem Listu 34 skierowanego do premiera Cyrankiewicza w obronie swobód obywatelskich, prawa do wyrażania myśli i poglądów. W dorobku tego pisarza znajdują się tomy wierszy, np. Harmonia (1919), Alarm (1941), poematy, felietony, np. Kroniki tygodniowe pisane dla „Wiadomości Literackich”, utwory dramatyczne, np. Murzyn warszawski (1928), oraz opowiadania. W wierszach widoczne są wpływy klasycystyczne, poruszane są tematy dotyczące roli poezji, zagadnienia społeczno-polityczne, etyczne.