‘coś zakończyło się pomyślnie, nie miało złych następstw, konsekwencji’; zwrot; To fajna przygoda, trochę to przeżyłem, ale rozeszło się po kościach. – „Cogito”.
‘być zmuszonym do dużego wysiłku; przegrać w walce; doświadczać w życiu przykrości, trudów’; zwrot; Kasia przyznaje, że dostała porządnie w kość. – „Cogito” .
‘całkowicie, do głębi, na wskroś, bez reszty, całkowicie, zupełnie’; wyr. określ., anatom.; Młody chłopak wzbudzał przerażenie, był zepsuty do szpiku kości. – GP; Przemarzłam dziś do szpiku kości. – Internet.
‘decyzja została podjęta, nie ma już odwrotu’; fraza; hist. Były to słowa wypowiedziane przez Cezara po przekroczeniu Rubikonu, łac. alea iacta est ; Jak widać, kości zostały rzucone. – TVN.
‘przyczyna konfliktu, awantury’; wyr. rzecz.; Zdaniem gazety kością niezgody i „przyczyną skandali” miało być to, że Tymoszenko zamierza odwiedzić Moskwę (…). – GW.
‘pobić kogoś dotkliwie’; zwrot; Tylko tutaj przyjdź, porachuję tobie wszystkie kości. – zasłyszane.
‘tęgi, gruby’; wyr. określ.; Co na to poradzę, że lubię kobiety przy kości. – zasłyszane.
‘prawdziwy, autentyczny, oryginalny’; wyr. określ. (por. krew z krwi i kość z kości ); Czy muszą być ludzie ze stali? Czasami zdaje mi się, że powinni być z krwi i kości. – SJL; (…) duchy zaczęły się pojawiać na zdjęciach w tej samej chwili, co ludzie z krwi i kości. – GW.
‘bardzo zmarznąć, przemarznąć’; zwrot; Staruszek zmarzł na kość/A cóż jest wart/kościany dziadek? – T. Różewicz.
Materiał opracowany przez eksperta