być w siódmym niebie

‘czuć się szczęśliwym, zadowolonym; bardzo się cieszyć’; zwrot, relig.; niebo – górna strefa świata, nadziemska kraina szczęśliwości, przeciwstawna piekłu; siedziba Boga, bóstw i duchów wybranych zmarłych; żydowska i muzułmańska kosmografia wyróżnia siedem nieb, w ostatnim – siódmym niebie znajduje się siedziba Jehowy bądź Allacha i najwyższych aniołów (por. bibl.trzecie niebo: „Znam człowieka w Chrystusie, który (…) został porwany aż do trzeciego nieba.” – 2 Kor 12, 2); Kiedy się zakochuję, jestem w siódmym niebie. – EP; [Panie] Ja wiem, że ty wszystko możesz, ja/wierzę w Twą moc i gest,/jak wierzy żołnierz zabity, że w siódmym/niebie jest. – B. Okudżawa.