rzecz. m
przedstawiciel ludności od dawna zamieszkującej dane terytorium, tubylec.
Agnieszka czytała powieść, której akcja toczyła się na początku XIX w. w Australii. Rozdział trzeci opisywał przygodę głównego bohatera Johna Foxa, który podczas polowania napotkał w buszu polującego autochtona (B. lp, ident. w D. lp). Agnieszka zajrzała do encyklopedii, skąd dowiedziała się, że australijscy autochtoni (M. lp) to Aborygeni.
Słowo pokrewne autochtoniczny nie jest zbyt często używane (zwykle w związku ludność autochtoniczna). Można je zastąpić synonimem (SPJ) tubylczy.
Słowo autochton odnosi się do rdzennej, pierwotnej (tubylczej) ludności i ma zastosowanie przy opisie dużych grup ludzkich zamieszkujących jakieś terytorium. Można więc tak nazwać np. australijskich Aborygenów lub amerykańskich Indian. Nie można (chyba, że dla wywołania efektu humorystycznego) nazwać tak np., podhalańskich górali czy Kaszubów zamieszkujących Pomorze, w tym wypadku powiemy po prostu: tubylcy, tuziemcy (rzadkie) lub bardziej swobodnie: miejscowi.
Materiał opracowany przez eksperta
