1. ‘gładki, płaski’; 2. ‘prosty, bez zakrzywień, niepowyginany’; 3. ‘równający się czemuś, jednakowy, dorównujący komuś’; 4. ‘zrównoważony, spokojny, niezmienny’; 5. ‘jednostajny, miarowy’; stpol. również: 6. ‘przeciętnie wielki, w miarę wielki’, 7. ‘zrównoważony, opanowany, cierpliwy’ i 8. ‘rzetelny, uczciwy’.
Pochodzenie:
Od początku XV w.; ogsłow. (por. czes. rovný ‘prosty, równy, gładki; jednakowy’,ros. róvnyj ‘równy, gładki, prosty; jednakowy, równy; jednostajny, równomierny, zrównoważony, spokojny’) < psłow. *orvьnь ‘równy, gładki, płaski’(pierwotnie ‘otwarty, rozpostarty, niczym niezasłonięty’) – przymiotnik utworzony od niezachowanej wcześniejszej postaci [*orvь] ; ostatecznym źródłem jest pie. *(a)reu- ‘otworzyć, rozpostrzeć’.
Źródło
Kto jest rówien tobie?
Psałterz puławski, koniec XV w. lub początek XVI w.