zinnen

zinnen (język niemiecki)

przymiotnik

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der zinnene ein zinnener zinnener	die zinnene eine zinnene zinnene	das zinnene ein zinnenes zinnenes	die zinnenen zinnenen zinnene
Gen.	słaba mieszana mocna	des zinnenen eines zinnenen zinnenen	der zinnenen einer zinnenen zinnener	des zinnenen eines zinnenen zinnenen	der zinnenen zinnenen zinnener
Dat.	słaba mieszana mocna	dem zinnenen einem zinnenen zinnenem	der zinnenen einer zinnenen zinnener	dem zinnenen einem zinnenen zinnenem	den zinnenen zinnenen zinnenen
Akk.	słaba mieszana mocna	den zinnenen einen zinnenen zinnenen	die zinnene eine zinnene zinnene	das zinnene ein zinnenes zinnenes	die zinnenen zinnenen zinnene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) zinnenes Geschirr

synonimy:

(1.1) zinnern

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Zinn n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.