zdetronizować (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. detronizować)

(1.1) pozbawić władcę władzy
(1.2) pozbawić kogoś pozycji, rekordu
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Zdetronizowawszy starego króla, posadzili na stolcu młokosa.
(1.1) W 308 roku Maksymian próbował zdetronizować swojego syna, jednak wojsko opowiedziało się po stronie Maksencjusza, więc Maksymian uciekł do Galii na dwór swojego zięcia Konstantyna[1].
(1.2) Czy polscy skoczkowie zdetronizują Austriaków?
składnia:
(1) zdetronizować + B.nie zdetronizować + D.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. detronizowanie n, zdetronizowanie n, detronizacja ż
czas. detronizować ndk.
przym. detronizacyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. z- + detronizować
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: detronizować
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.