zawietrzna (język polski)

wymowa:
IPA: [zaˈvʲjɛṭʃna], AS: [zavʹi ̯eṭšna], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.udziąs.i  j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mors. żegl. burta przeciwna do tej, na którą wieje wiatr
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Od zawietrznej powoli zbliżała się barkentyna.
składnia:
kolokacje:
(1.1) stać/stanąć po zawietrznej
synonimy:
antonimy:
(1.1) nawietrzna
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. zawietrzny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. za + wiatr + -ny, wyraz utworzony przez Mariusza Zaruskiego[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Przypis Witolda Doroszewskiego w: Janusz Trzcianka, Z zagadnień słownictwa lotniczego „Poradnik Językowy” nr 6/1952, s. 26.
  2. Provo de marista terminaro, 1908 (http://www.esperanto.mv.ru/MaristaTerminaro/MaristaTerminaro.html).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.