zaprzątać sobie głowę (język polski)
- wymowa:
- IPA: [zaˈpʃɔ̃ntaʨ̑ ˈsɔbʲjɛ ˈɡwɔvɛ], AS: [zapšõntać sobʹi ̯e gu̯ove], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• denazal.• asynch. ą • i → j
-
- znaczenia:
fraza czasownikowa niedokonana
- (1.1) być opanowanym przez jakąś natrętną myśl lub sprawę
- odmiana:
- (1.1) zob. zaprzątać, „sobie głowę” nieodm., w formach zaprzeczonych - „głowy”
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) zawracać sobie głowę
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
- tłumaczenia:
- jidysz: (1.1) nie zaprzątać sobie głowy: האָבן אין דער לינקער פּאה (hobn in der linker peje)
- szwedzki: (1.1) bry sin hjärna med något
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.