zagrzechotać (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. grzechotać)

(1.1) wydać z siebie grzechot
(1.2) wywołać grzechotanie przez poruszanie instrumentem lub przedmiotem
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IX lub koniugacja IX
przykłady:
(1.1) Siedział tak i wtedy, kiedy zagrzechotały i zgasły nagle motory, i potem, kiedy drzwi otworzyły się i na próg opadło coś bezwładnego jak rozwiązany tłumok[1].
(1.2) Mały żydek zagrzechotał terkotką tuż przy jej uchu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zaterkotać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. grzechot mrz, grzechotanie n, grzechotka ż, grzechotnik mzw, grzechotniki lm nmos, grzechotnikowate lm nmos
czas. grzechotać ndk.
przym. grzechotliwy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. za- + grzechotać
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: grzechotać
źródła:
  1. Marian Pilot, Rapt
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.