zacietrzewiony (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌzaʨ̑ɛṭʃɛˈvʲjɔ̃nɨ], AS: [zaćeṭševʹi ̯õny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• udziąs.• nazal.• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) gwałtownie, zawzięcie, zapamiętale broniący swoich racji, czasem w gniewie, bez patrzenia na konsekwencje
- (1.2) świadczący o stanie zacietrzewienia
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik zacietrzewiony zacietrzewiona zacietrzewione zacietrzewieni zacietrzewione dopełniacz zacietrzewionego zacietrzewionej zacietrzewionego zacietrzewionych celownik zacietrzewionemu zacietrzewionej zacietrzewionemu zacietrzewionym biernik zacietrzewionego zacietrzewiony zacietrzewioną zacietrzewione zacietrzewionych zacietrzewione narzędnik zacietrzewionym zacietrzewioną zacietrzewionym zacietrzewionymi miejscownik zacietrzewionym zacietrzewionej zacietrzewionym zacietrzewionych wołacz zacietrzewiony zacietrzewiona zacietrzewione zacietrzewieni zacietrzewione - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) zaperzony
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zacietrzewienie
- czas. zacietrzewić się
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- por. zasępiony
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.