zabawkarz (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rzem. osoba wyrabiająca zabawki dziecięce
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zabawka ż, zabawkarstwo n, zabaweczka ż, zabawa ż, zabawianie n, zabawienie n, bawienie n, bawidło n, zabawność ż
czas. bawić ndk., zabawiać ndk., zabawić dk.
przym. zabawny, zabawkowy, zabawkarski, zabawowy
przysł. zabawnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.