züchten (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [ˈʦʏçtn̩]
- znaczenia:
czasownik słaby
- (1.1) hodować
- odmiana:
- (1.1)[1] zücht|en (züchtet), züchtete, gezüchtet (haben)
- przykłady:
- (1.1) Im 16. Jahrhundert wurden die Pferde systematisch gezüchtet[2]. → W XVI wieku systematycznie hodowano te konie.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Züchten n, Zucht ż, Züchter m, Züchterin ż
- przym. züchterisch
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: züchten • anzüchten • aufzüchten • durchzüchten • erzüchten • heranzüchten • herauszüchten • hochzüchten • nachzüchten
- źródła:
- ↑ Wiktionary.de, züchten (Konjugation), 2018
- ↑ Elwyn Hartley Edwards, Enzyklopädie der Pferde, München: Dorling Kindersley, 2000.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.