wytrych (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) techn. zakrzywiony pręt zastępujący klucze, którym otwiera się zamki; zob. też wytrych w Wikipedii
- (1.2) przen. słowo, wyrażenie albo metoda umożliwiająca uniknięcie kłopotów, niepomyślnych sytuacji
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wytrych wytrychy dopełniacz wytrycha / wytrychu wytrychów celownik wytrychowi wytrychom biernik wytrych wytrychy narzędnik wytrychem wytrychami miejscownik wytrychu wytrychach wołacz wytrychu wytrychy - przykłady:
- (1.1) Staraliśmy się użyć wytrychu, ale drzwi nie puściły.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) słowo wytrych
- synonimy:
- (1.1) gw. (Górny Śląsk) szperhok, szpyrhok
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Dietrich; żartobliwe użycie imienia[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) skeleton key, passkey, picklock
- bułgarski: (1.1) шперц m
- esperanto: (1.1) dirko
- francuski: (1.1) passe-partout m
- hiszpański: (1.1) ganzúa ż
- niemiecki: (1.1) Dietrich m, Nachschlüssel m
- wilamowski: (1.1) wydryh m, wytryh m; (1.2) wydryh m, wytryh m
- włoski: (1.1) grimaldello m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.