wytrych (język polski)

Wytrych wykonany z gwoździa (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. zakrzywiony pręt zastępujący klucze, którym otwiera się zamki; zob. też wytrych w Wikipedii
(1.2) przen. słowo, wyrażenie albo metoda umożliwiająca uniknięcie kłopotów, niepomyślnych sytuacji
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Staraliśmy się użyć wytrychu, ale drzwi nie puściły.
składnia:
kolokacje:
(1.2) słowo wytrych
synonimy:
(1.1) gw. (Górny Śląsk) szperhok, szpyrhok
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Dietrich; żartobliwe użycie imienia[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „wytrych” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.