wymówić (język polski)

wymowa:

IPA: [vɨ̃ˈmuvʲiʨ̑], AS: [vỹmuvʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. wymawiać)

(1.1) aspekt dokonany od: wymawiać

odmiana:

(1.1) zob. wymawiać

przykłady:

(1.1) Zaczerwieniona po same skronie, nie mogła wymówić słowa, uszy piekły, choć przecież pan Bogdanowicz bawił się tylko jej przestrachem^[1].

(1.1) Kiedy złożyliśmy kwiaty i odśpiewali „Jeszcze Polska”, starszy pan podniósł na nas wzrok i, wyraźnie poruszony, wymówił kilka słów podziękowania^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wymowa ż, wymówka ż, wymowność ż, wymawianie n, wymówienie n

czas. mówić, mółwić, wymawiać ndk.

przym. wymowny, wymawianiowy

przysł. wymownie

związki frazeologiczne:

pomyśl dobrze głowo, nim wymówisz słowo

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wymawiać

• ukraiński: (1.1) вимовити

źródła: