wybrakowany (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌvɨbrakɔˈvãnɨ], AS: [vybrakovãny], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
czasownik, forma fleksyjna
- (2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od: wybrakować
- odmiana:
- (1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik wybrakowany wybrakowana wybrakowane wybrakowani wybrakowane dopełniacz wybrakowanego wybrakowanej wybrakowanego wybrakowanych celownik wybrakowanemu wybrakowanej wybrakowanemu wybrakowanym biernik wybrakowanego wybrakowany wybrakowaną wybrakowane wybrakowanych wybrakowane narzędnik wybrakowanym wybrakowaną wybrakowanym wybrakowanymi miejscownik wybrakowanym wybrakowanej wybrakowanym wybrakowanych wołacz wybrakowany wybrakowana wybrakowane wybrakowani wybrakowane - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. brak m, wybrakowanie n
- czas. braknąć, brakować ndk., wybrakować dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- arabski: (1.1) معيب ,معيوب
- francuski: (1.1) défectueux
- hiszpański: (1.1) defectuoso
- włoski: (1.1) diffettoso
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.