wszczepić (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. wszczepiać)

(1.1) nauczyć czegoś kogoś
(1.2) med. wprowadzić lek lub szczepionkę do organizmu przez nakłucie lub nadcięcie naskórka
(1.3) med. wprowadzić z zewnątrz do organizmu tkankę lub protezę, zastępując nią usuniętą część
(1.4) med. implementować do organizmu urządzenie pobudzające pracę uszkodzonego narządu
(1.5) bot. ogrod. umieścić w tkance rośliny szczepkę rośliny szlachetnej

czasownik zwrotny dokonany wszczepić się (ndk. wszczepiać się)

(2.1) wrosnąć w coś
odmiana:
(1.1-5) koniugacja VIa
(2.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.3) Miała wszczepioną endoprotezę i do wczoraj musiała czekać na kontrolę[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wszczepienie n, szczepienie n, wszczep m
czas. szczepić
przym. szczepionkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. w- + szczepić
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Małgorzata Fedorowicz, Nowa Trybuna Opolska, 2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.