współautorka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌfspuwawˈtɔrka], AS: [fspuu̯au̯torka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• u → ł • akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kobieta będąca jednym z dwóch lub więcej autorów tego samego dzieła
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik współautorka współautorki dopełniacz współautorki współautorek celownik współautorce współautorkom biernik współautorkę współautorki narzędnik współautorką współautorkami miejscownik współautorce współautorkach wołacz współautorko współautorki - przykłady:
- (1.1) Nie jest zaś tak, jak Pan pisze, aby współautorka stłumiła w tym współautora.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. współautorstwo n
- forma męska współautor
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: współautor
- angielski: (1.1) co-author
- bułgarski: (1.1) съавторка ż
- hiszpański: (1.1) coautora ż
- włoski: (1.1) coautrice ż
- źródła:
- ↑ E. Orzeszkowa, Listy do Tadeusza Garbowskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.