współautor (język polski)
- wymowa:
- IPA: [fspuwˈawtɔr], AS: [fspuu̯au̯tor], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• u → ł
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) jeden z dwóch lub więcej autorów tego samego dzieła
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik współautor współautorzy dopełniacz współautora współautorów celownik współautorowi współautorom biernik współautora współautorów narzędnik współautorem współautorami miejscownik współautorze współautorach wołacz współautorze współautorzy - przykłady:
- (1.1) Nie jest zaś tak, jak Pan pisze, aby współautorka stłumiła w tym współautora. (E. Orzeszkowa: Listy do Tadeusza Garbowskiego)
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) współtwórca
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) autor, twórca
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. współautorstwo n
- forma żeńska współautorka ż
- przym. współautorski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) co-author
- baskijski: (1.1) egilekide
- białoruski: (1.1) сааўтар m
- bułgarski: (1.1) съавтор m
- esperanto: (1.1) kunaŭtoro
- hiszpański: (1.1) coautor m
- łotewski: (1.1) līdzautors m
- niemiecki: (1.1) Koautor m, Mitautor m, Mitverfasser m
- rosyjski: (1.1) соавтор m
- ukraiński: (1.1) співавтор m
- węgierski: (1.1) társszerző
- włoski: (1.1) coautore m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.